درباره کنسرت شیلر؛ تجربه های جدید هیجان انگیز موسیقایی در ایران
به گزارش مجله سرگرمی، متولدین دهه های شصت و پنجاه با یک سری از گروه ها و آهنگسازان موسیقی الکترونیک خاطرات زیادی ساخته اند. اوایل دهه ی هفتاد فراوری موسیقی در کشور بسیار محدود بود. از طرف دیگر تلویزیون بدون موسیقی معنا نداشت در نتیجه برای برنامه های هیجان انگیز ورزشی یا حتی مستندهایی مثل دانستنی ها از موسیقی الکترونیک استفاده می شد. ژان میشل ژار فرانسوی و گروه آلمانی شیلر که آن روزها تازه تاسیس شده بود، بیشتر از بقیه روی بورس بودند. اگر کنسرت شیلر را رفته باشید می بینید که با چه اقبالی میان تماشاگران روبه رو می شوند.
به همین دلیل سال گذشته وقتی گروه شیلر در تهران کنسرت گذاشت، بارها و بارها کنسرت را تمدید کردند و هر بار هم سالن بزرگ وزارت کشور کاملا پر شد. این اولین باری بود که بعد از انقلاب شاهد اجرای زنده موسیقی الکترونیک بودیم.
استقبال از گروه شیلر به حدی بود که سال جاری هم دوباره به تهران سفر کردند و حتی در این بازه زمانی همکاری هایی هم با هنرمندان ایرانی انجام دادند. کریستوفر فون دیلن سرپرست گروه شیلر که گویا به شدت تحت تاثیر علاقمندی ایرانی ها به موسیقی الکترونیک گروهشان قرار گرفته بود، سال گذشته اول همکاری اش را با حجت اشرف زاده، خواننده موسیقی ملی و سنتی ایران انجام داد. فون دیلن تصمیم به استفاده از سازهای ایرانی در آلبوم جدیدش گرفت و چند نوازنده ایرانی هم با او همکاری کردند.
کنسرت جدید شیلر در روزهای شانزدهم و هفدهم آبان ماه با حمایت موسسه ریتم نو در تالاز بزرگ وزارت کشور برگزار گردید و استقبال دوباره از آن چنان زیاد بود که برای یک اجرای دیگر هم در این هفته تمدید شده است.
ویژگی اصلی کنسرت های گروه شیلر ترکیب نورپردازی و استفاده از سازهای الکترونیک و اصوات است که باعث می گردد مخاطبان در سالن هیجان زده شده و به وجد بیایند. گروه موسیقی الکترونیک آلمانی شیلر سال 1998 به شهرت رسید. آن ها نام گروه را از شاعر به نام آلمانی فردریش شیلر گرفتند. اول گروه محدود به دو نفر بود: کریستوفر فون دیلن و میرکو فون شلیفن.
گروه شیلر تا امروز حدود 7 میلیون نسخه از آلبوم هایش در سرتاسر دنیا به فروش رسانده است. گروه شیلر هیچ وقت خودش خواننده نداشته اما با خواننده های بزرگی همکاری داشته است. البته همه اجراهایشان در تهران بدون وکال و خواننده بود.
با این وجود موسیقی اینسترومنتال الکترونیک گروه شیلر به قدری خودش فضاسازی می نماید که جای خالی خواننده به راحتی پر می گردد. از واکنش مخاطبان موقع اجرا می گردد فهمید که بدون ترانه هم، موسیقی بی کلام شیلر خیلی راحت می تواند آن شگفتی را که باید در مخاطب ایجاد کند. موسیقی شان انرژی نفس گیری دارد. آن قدر که حضار در سالن یک ساعت و نیم می وقفه فریاد می کشند و انرژی شان تمام نمی گردد.
از میان قطعات شان چند تایی مثل نیمه شب حال و هوای خاص تری دارد ولی به طور کلی قطعات جدیدشان که در این کنسرت اجرا کردند ریتم و ملودی های مشابهی داشتند و کمتر می شد آن ها را از یکدیگر تفکیک کرد.
نورپردازی درخشان و صدابرداری خیلی خوب گروه شیلر از نقاط قوت کنسرت شان است که در مقابل ویدیوهایی قرار می گیرد که برای کنسرت هایشان می سازند و به نظر می رسد می توانند کارهای گرافیکی شگفت انگیزتر و نمایش باشکوه تری داشته باشند.
موسیقی الکترونیک هر چند در سال های اخیر رواج بیشتری پیدا نموده اما واقعیت این جاست که نسخه خوب آن را کمتر می شنویم. گروه شیلر با استفاده از سه ساز کیبورد و گیتار الکتریک (و در برخی قطعات آکوستیک) و درامز موسیقی الکترونیک پرانرژی و تاثیرگذاری را ارائه می دهد. اعتراف می کنم که با وجود آن که از هواداران موسیقی الکترونیک نیستم و سبک مورد علاقه ام یعنی موسیقی کلاسیک کاملا در مقابل آن واقع شده است، تجربه کنسرت گروه شیلر جذاب بود. این که صدها نفر در یک سالن همزمان با ریتم یک موسیقی بی کلام فریاد بکشند تجربه ای بود که در کنسرت هایی که در داخل کشور اجرا می شوند به ندرت یافت می گردد.
کنسرت های گروه شیلر در را به روی تجربه های جدیدی برای موسیقی دوستان گگردد. این فرصت را پیدا کردیم که از اجرای زنده موسیقی الکترونیک خوب و استاندارد در ایران لذت ببریم. این تجربه های دوست داشتنی امیدوارمان می نماید که بتوانیم مردمانی با دید هنری عمیق تری شویم.
منبع: دیجیکالا مگbanima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما