نجات یکی از بزرگترین محوطه های 9هزار ساله ایران - مجله سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حسن رضوانی نیک آبادی - سرپرست هیأت باستان شناسی - با اعلام این خبر گفت: محوطه عمادالدین 2 در حاشیه جنوبی شهر شاهرود در دو سوی جاده کمربندی این شهر واقع شده است که بر اساس یافته های موجود، تاریخ استقرار در آن از دست کم نیمه هزاره هفتم تا اواخر هزاره پنجم قبل از میلاد بوده است.

این باستان شناس با بیان این که این محوطه با عرصه بیش از ده هکتار یکی از بزرگترین محوطه های دوره نوسنگی منطقه شمال شرق ایران است، به فصل نخست گمانه زنی در این محوطه اشاره نمود و اضافه کرد:در فصل دوم که اکنون در جریان است تاکنون هشت گمانه در بخش های حاشیه ای محوطه ایجاد شده است.

به گفته رضوانی نیک آبادی، آنچه عملیات گمانه زنی در این محوطه را بسیار پیچیده نموده، دستکاری های انسانی در چند دهه اخیر به منظور تسطیح زمین و ایجاد باغ است که باعث آشفتگی زیاد در چشم انداز اولیه این محوطه شده است.

وی با بیان این که بخش بزرگی از این محوطه امروز زیر باغ های میوه و تاکستان است، اضافه کرد: در این دستکاری های انسانی بخش زیادی از نهشته های باستانی از بخش هایی به بخش های دیگر محوطه منتقل شده و این امر بر پیچیدگی عملیات معین عرصه این محوطه اضافه نموده است.

به گفته سرپرست این برنامه میدانی، اهمیت محوطه عمادالدین 2 به جز وسعت غیرعادی آن، در این است که شواهدی از استقرارانسانی در هزاره هفتم پیش از میلاد در شرق زاگرس و آغاز سفالگری در این منطقه را نشان می دهد.

او با تاکید بر این که چنین شواهدی تاکنون فقط از تپه غربی سنگ چخماق شاهرود به دست آمده بود، گفت: این محوطه همچنین نشانه هایی از گذار از دوره چخماق به دوره چشمه علی (اواخر هزاره ششم پیش از میلاد) را در اختیار گذاشته است که تاکنون از کاوش محوطه های دوره نوسنگی شاهرود مانند سنگ چخماق، دهخیر و کلاته خان، به دست نیامده بود.

وی اضافه کرد: اهمیت این شواهد ابه گونه ای است که پژوهشکده باستان شناسی قصد دارد برای لایه نگاری این محوطه و بازیافت اطلاعات و شواهد مرتبط با این نشانه ها بودجه ای تخصیص دهد.

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما